Beschreibung

Ve almıþtı biletini yalnızlık,o da gidecekti...

"...Terk etmeyeceksin o zaman, seviyorum dediðin her dakikayı deðer bilip daha çok sarılacaksın.
Öyle her rüzgârın peþine takılıp yormayacaksın aklını ve hiçbir iklim deðiþikliðin de kendine yer edinmeyeceksin. Hak ettiðin de bulacak seni, hak getirdiðin de. Sudan sebepleri, bahane diye var saymayacaksın. Özlediðin zaman 'özledim' demesini bileceksin. Ve bir parmak ucu kadar da uzak kalman gerekiyorsa kalacaksın. Acın da baki kalsın ama efendiliðin adından önce gelsin! İþte o zaman kazanırsın ve kaybettiklerin sana en çok þansı getirmiþ olanlardır diye þükretmesini daha iyi bileceksin çocuk..." dedim kendime, noktasından virgülüne kadar, kendime
ilk kez bu kadar samimiydim, ilk kez bu kadar dürüst..

Çünkü ele avuca sıðmayan her þeyimi teslim etmesini bildim. Emanetçi deðilim artık, kendi hayatımı yaþıyorum. Kim ne derse desin, dokunduðum her gecenin sabahına, daha büyümüþ uyanıyorum. Ben kavuþuyorum büyüdükçe, ben daha büyük adam oluyorum..."

Fakir bir duygudur aþk, sensizliði, çaresizliði ve yalnızlıðı içinde barındırır.