Beschreibung

II. Mahmut'un nazlı prensesi, Sultan Abdülmecit'in kardeþi, Sultan Abdülaziz'in ablası, V. Murat ve II.Abdülhamit'in halası Adile Sultan...

Osmanlı Devleti'nin yitik yıllarına denk gelen bu zarif ve duygulu prensensin hayatı, tıpkı can çekiþen devlet gibi çalkantılar, acılar ve ıstırablar içinde geçmiþtir. O gösteriþli sarayların, alın, pulun, ihtiþamın ardında içi kıymık kıymık acımaktadır.

Þefkatle titreyen kalbi, her daim merhamet ve duygu yüklüdür. Kendisine karþı yapılan haksızlıkları affeder, vefasızlıklara sabreder, içi alev ateþ yansa da o gül alıp gül satmaya devam eder. İstanbul'un saadete hasret cumbalı evlerini þenlendirmeyi, yetim kızlara çeyizler yapıp telli duvaklı evlendirmeyi, mermer çeþmelerin gümüþ kurnalarından billur sular akıtmayı, mektepler inþa ettirerek talebeler yetiþtirmeyi, yoksulların ihtiyaçlarını giderip soluk dudaklarını güldürmeyi kendine vazife beller. Dünyanın bütün takur tukuruna sırtını çevirir, "Neyim varsa milletindir." diyerek daðıtır, ha daðıtır.

Bu zarif prensesin aþk dilince söylediklerini az dinleyelim, ondan sonra hayal kuþumuzu serbest bırakıp uçuralım. Gümüþ pullarla kaplı kanatlarıyla uçsuz maviliklere doðru salınırken bizim için hiç duyulmadık bir hikaye anlatsın...