Beschreibung

Ezilenlerin Pedagojisi, Özgürlüðün Pedagojisi ve Kültür İþçileri Olarak Öðretmenler gibi eserleriyle eðitim yazınına damgasını vuran Paulo Freire, Umudun Pedagojisi'nde bir eðitimci olarak kendi serüvenine ve baþyapıtı olarak kabul edilen Ezilenlerin Pedagojisi'nin yazılıþ sürecine odaklanıyor.

Avukatlık mesleðini bırakıp bir eðitimci olmaya karar vermesiyle baþlayan ve Brezilya'nın içinden geçtiði politik çalkantılarla birlikte Þili ve İsviçre gibi ülkelerde bir göçmen olarak devam eden mesleki yaþamını keskin gözlem gücü ve canlı anekdotlarla okurla buluþturan Freire, Umudun Pedagojisi'nde bizi ''halk eðitimi'' mücadelesinin yirminci yüzyıldaki parlak baþarılar ve acı yenilgilerle dolu tarihine götürüyor.

Freire yer kendisiyle de söyleþtiði bu kitabında, bir yandan Ezilenlerin Pedagojisi baþta olmak üzere çalıþmalarının yarattıðı tartıþmalara dönerek kendisine yöneltilen eleþtirileri yanıtlama fırsatı bulurken, diðer yandan da yine kendi deyiþiyle Ezilenlerin Pedagojisi'ni yeniden yaþıyor.

Ontolojik bir ihtiyaç olarak umudun mücadele ve pratikle iliþkisine yaptıðı özel vurguyla Umudun Pedagojisi sadece Freire'yi ve onun eðitim anlayıþını daha derinden kavramak isteyenler için deðil, daha eþit ve özgür bir toplum mücadelesinin etik boyutlarının ne denli tayin edici olduðunu fark edenler için de vazgeçilmez bir rehber niteliði taþıyor.