Beschreibung

'Yeni bir dil olmadan yeni bir dünya yaratılamaz.'

FRANKFURT DERSLERİ'nde, okurunu 'yeni bir kavrayıþa, yeni bir duyumsamaya, yeni bir bilince ulaþma' yönünde eðitecek geleceðin þiir sanatını hayal ederken 'þiirin tadını bilgi keskinleþtirmeli, özlem buruklaþtırmalıdır ki o bilgi insanların uykusuna dokunabilsin' diyordu Bachmann. Yazarın öne sürdüðü bu prensibi bütünüyle içselleþtirmiþ, ilk baskısı 1961'de yapılan OTUZUNCU YA? kitabı Bachmann'ın lirik þiirindeki eþsiz kuvveti düzyazıda da aynı irtifaya taþıyabileceðini kanıtlıyor. Daima meselenin özüne inerek, kiþileri ve olayları geleneksel hikâye anlatımının durduðu sınırın ötesine dek takip eden, imgelerin ve mitlerin dili aracılıðıyla insana, aþka, umutsuzluða dair her þeyi söyleyebilme yetisine ulaþan bu benzersiz yedi öykünün ayırt edici niteliði taþıdıðı 'enerji'; karakterlerinin ortak noktası da hepsinin 'yaþam' denilen korkunç yaralanmadan ötürü ıstırap duymaları.
Otuzuncu Yaþ var olan dünyanın ve düzenin ötesine ulaþan, 'ütopya burcunda' yazılmıþ yedi öykünün bölünmez bir bütün oluþturduðu, baðımsız bir eser.

?airin nasıl bir empati, duyarlık ve dil enerjisiyle kiþinin oluþ halini, geliþimini betimlediðine ve genç 'kahramanının' geçmiþ ile gelecek, bellek ile imgelem arasında þekillenmesini nasıl saðladıðına tanıklık etmek parmak ısırtan cinsten. Bu düzyazı, deneyimden ve hayal gücünden, psikolojiden ve þiirden mürekkep, zarif, sıkı bir dokuya sahip.
Die Zeit
Bachmann hepsi de duyumsallıðı çıkıþ noktası alan ve ayrıksı patikasızlıðı hedefleyen sadece yedi öyküden oluþan demeti bir kurdeleyle, bir ciltle düðümledi: ve birdenbire çaðdaþ novella adının pençesinden kurtulup yeniden kısa öykü niteliðine kavuþtu.
Joachim Kaiser

Otuzuna basmıþ biri için genç denilir hâlâ. Ama böyle biri, kendisinde herhangi bir deðiþiklik algılamamasına karþın, bu konuda kararsızlıða düþer; kendini gençmiþ gibi göstermenin bundan böyle uygun düþmeyeceðini hisseder.
(Kitaptan)