Beschreibung

O göçebe kuþları da merak edersin sen,
yılın hangi ayında geldiklerini,
gelirken hangi enlemlerden geçtiklerini,
yuvalarını nerelerde yaptıklarını...

...

Dönüþlerini anlamatmamı istemezdin hiç.
Hep kalsınlar, derdin, o gölün kıyısında
ya da yuvalarını yaptıkları saçak altlarında.
Kıþa doðru, geceler uzar, koyulaþırdı karanlık.
Sen büyürdün, büyürdü göçebe kuþların
giderken aramıza bıraktıkları sessizlik.

"Kökleri Türk hayatı ve edebiyatında olmasına karþın, aynı zamanda Avrupalıdır da. Hemn kiþiseldir hem de eski öykü ve masallara özgü kiþisellikten-arınmıþlık niteliðini taþır" diyor
A. S. Byatt, Cevat Çapan'ın þiiri için.

Acıları, sıkıntıları karamsar bir sahiplenmeyle büyütmek yerine, yüzünü iyiye, sevince ve umuda dönen, hayatın olumsuzluklarını görmezden gelmeden haz ve çoþkularını bilen ve yücelten bir þiiri vardır Cevat Çapan'ın. Dostluðu, insanı, yaþantının belleðiyle kucaklayan, güleryüzlü, tenhadan seslenen, tenhayı sesleyen bir rüzgâr eser þiirlerinde. Cevat Çapan dünya þiirini Çin'den Peru'ya katetmiþ, kendi sesi ve soluðuyla canlı bir þiir denizi yaratmıþtır.