Beschreibung

"Söz geçiyor belki ama mânâ bir baþka þey olarak bizimle kalıyor.
Edilmiþ onca kelâm, kurulmuþ onca cümle, buðulanmıþ onca cam... Mânâ taþıyan katarlar
olarak dura kalka geçip gidiyor ömrümüzün uçsuz bucaksız düzlüklerinden.
Uzun uzun yaþıyoruz ya bu dünyada, iþte hep o mânâyı damıtmak için...
Söylenmiþlerden, söylenmemiþlerden...
Bir kâðıdın üstüne dökülmüþlerden, bir camın buðusuna yazılmıþlardan, bir hâfızanın
derinliklerine emanet edilmiþlerden...
İyi ki o mânâ var. İyi ki var da, ne zaman sendelesek yıkılıp gitmemek için tutunuyoruz köþe
bucaðına.
Kimi sözler o mânâyı muhafaza etmek için daima bizimle kalıyor, kimi þöyle bir dokunup
geçiyor.
Nereden bildiðimizi artık hatırlamadıðımız birçok þey, zamanın içinde unutulup giden bir
sözün bize dokunuþunun eseri.
Demek sözlerin de insanlar gibi bir kaderi var."