Beschreibung

Ödön von Horváth, 1937'de yayımlanan Tanrısız Gençlik'te, faþizmin yol açtıðı ahlaki çöküntüyü ergenlik çaðındaki bir grup genç üzerinden anlatır. Romanın baþlıðı, Nazi Almanya'sının itaat etmek üzere yetiþtirilmiþ; ırkçılıðı, nefreti ve militarizmi içselleþtirmiþ gençlerine atıfta bulunur. Baðımsız düþünceden, empatiden ve medeni cesaretten nasibini almamıþ bu ruhsuz varlıklar, savaþta þanlı zafer ve hamaset düþleri kurmaktadır. Tanrı ve hakikat ile zamanın ruhu ve barındırdıðı yalanlar arasındaki tezat, romanın ana izleðini oluþturur. Karakterler iki gruba ayrılmıþtır: Hıristiyanlıðın ve hümanizmin deðerlerinin geçerliliðini koruduðu eski düzenden yana olanlar ile Nasyonal Sosyalist yeni düzenin taraftarları. İlk grupta yer alan ve romanın anlatıcısı olan öðretmen, baþlangıçta ekmeðinden olma korkusuyla ahlaki deðerlerini savunmaya çekinen bir oportünisttir. Birinci Dünya Savaþı sırasında Tanrı'ya inancını yitirmiþtir. Ancak zaman içinde vicdanının sesine kulak vererek hakikatin üstün gelmesi için çalıþırken Tanrı'yı yeniden bulur.