Beschreibung

'Aspa-Hana'nın,

Sonunda gölgelerden sıyrılıp çıkmıþtı insanım.
Gözlerini içindeki aydınlıða çevirmiþti
tüm kâinatı orada seyretmiþti.

diyerek masalının özsuyunu insanlara sunmasından hemen sonra,

Derken
suskunluk oldu yeniden.
Ah, o suskunluk ânı hiç olmasaydı!

Çıðlıðıyla insanın ‘kırılgan, kuru, kavruk bir kabuða' dönüþmesine gösterdiði tepki, insanoðlunun içsel aydınlanmadan dıþarlıklı bir tapınıma yönelmesine, baþka deyiþle, bir akarsuyla bir insanın doðumunu ve bir gizi paylaþması yerine, ona boyun eðmeyi kabullenmesine bir aðıttır sanki.
…

Ister Maya, ister Hatti, ister Gitano, isterse Mohikan olsun, insanın doðasına yabancılaþmadıðı, suyla, ateþle, rüzgârla kardeþ olduðu: O yalansız duru ilk Yitik evren'e yeniden bakmaya çaðırıyor bizi þiirsel masalında Aspa-Hana.'

Alova