Beschreibung

Siyahın içindeki karanlık kuyularda geçirdim koca bir hayatı. Soðuk duvarların, paslı demirlerin üzerine kazıdım özlemlerimi. Yapraklarında günleri saklayan takvimleri unuttum. Farkına varamadım geçen saatlerin. Dakikaların saniyeleriyle boðuþtum. Ne çocukluðum kaldı yanımda, ne de gençliðim. Tek bir þey kaldı heybemde, tek bir gerçek asılı kaldı hücrelerimde.

Anladım ki, her tesadüf sırlarıyla düþüyordu insanın hayatına. Kimi geçmiþini sorgulatıyordu, kimi geleceðini. Kimi aydınlıðı bırakıyordu, kimi karanlıðı...

Her hikâyenin bir sonu vardır derler, peki ya son dediðimiz aslında bir baþlangıçsa?