Beschreibung

Kurguladıðımız hayat yollarımızda bazı tecrübelerimiz ifadeye ihtiyaç duyar. Soyutu somuta çevirmek için bazen anlatmak istediklerimizi farklı bir þeye benzeterek açıklamak gerekebilir. Tabi ki kiþiliklere göre deðiþen ifade biçimleri vardır. Benim için de en doðru, bana yakın olan anlatımı verebilmek, sembol dilini kullanmakla gerçekleþiyor -ki tıpkı deve kuþunu sembol olarak seçtiðim gibi.
Hantal gövdesine raðmen naif bir yapıya sahip olması, cüssesiyle yer kaplarken, beyninin gözlerinden daha küçük olması ve kanatları olmasına raðmen uçamaması, büyük yer iþgal etmesi gibi. Çoðu kalabalıklar da bana bir çoðumuzu anımsatıyor.
Korkuları bencilik düzeyinde yaþayıp, sürü bilincinde olmak ve mutlu olmak üzere baþını kuma gömmek... Her þeye raðmen o güzel gözlerle etrafa bakmak... 'Ben buyum' diyebilen bir cesareti olduðu için de ben bu kuþu sevdim..
Büyük yansımalara vesile olması niyetiyle...