Beschreibung

Baþlangıçta her þey çok iyiydi. Günnur Hanım yaþadıðı þeyin aþk olduðunu sanıyordu. Daha önce hiç âþık olmamıþtı, yalnızca kendini sevmiþti. On yedi yaþındayken gülüþünü beðendiði uzun boylu çocuðun adını öðrenme zahmetine bile katlanmamıþtı. O zamanlar, dünyanın yakıþıklı ve mükemmel erkeklerle dolu olduðuna inanıyordu. Görüþseler, tanıþsalar hemen kendisine âþık olurlardı. Sonsuza dek böyle olacaktı; rengârenk bir çiçek ve o çiçeðin çevresinde dönüp duran yüzlerce kelebek. Celal Karanlık'la karþılaþmasa, bu rüyanın içinde ömür boyu yaþayabilirdi. Bir kırk yıl daha kendini sevebilir, gerçeðe meydan okuyabilirdi. Ama olmadı. Celal Karanlık çıkıp geldi. Hüsnü Arkan, Mino'nun Siyah Gülü'nde olduðu gibi yine Ege'nin bir kasabasına götürüyor bizi. Küçük dünyalarında yaþayan insanlarla, mutlu- mutsuz kasabalılarla, 20 yüzyılın baþlarından sonlarına uzanan bir zaman diliminde Gülhisar üzerinden bir dönemin Türkiye'siyle tanıþtırıyor. Müþteri gelmeyen bir otel romanın dekorunu oluþturuyor. Üç kuþak terzileriyle, Doðu'da sakatlanıp tekerlekli sandalyeye mahkûm olan Ayhan'la, teyzesi, sevip sevmediði belli olmayan sevgilisi ve Nedim Usta'sıyla, karanlık iþlere karıþan Celal Karanlık'ıyla Gülhisar insanları da Gülhisar'ın kendisi de ete kemiðe bürünüyor bu usta iþi romanda.