Beschreibung

İslam'ı kabul etmiþ olan milletlerin, özellikle de Arap, İran ve Türklerin, edebiyatlarında ortak olan kültür ve edebiyatlarından oluþan "Ortak İslami Konular"dır. Araplar, İranlılar ve Türklerin, millet olarak, İslam öncesi kendi milli duygu, düþünce ve yaþayıþlarıyla oluþan milli kültür ve edebiyatları var idi. Her biri ayrı ayrı milli his, düþünce ve kültür çerçevesinde oluþan, kendi örf adet ve gelenekleri etrafında meydana getirilen, kendilerine özgü ve müstakil bir kültür ve edebiyata, henüz safiyetlerini devam ettiren bir dile sahip idiler.

Tarihen sabittir ki, sosyal bir varlık olan insanın, tek baþına deðil, toplum içinde yaþaması, hayatını devam ettirme ve her türlü ihtiyacını içinde yaþadıðı toplum bireyleriyle ortaklaþa gidermesi ve temini zorunludur. Bireylerin oluþturduðu toplumlar, bir yandan maddi ve sosyal hayatlarını devam ettirirken, diðer yandan tarihlerine mensup oldukları milli dil, milli kültür ve milli edebiyatlarıyla da manevi hayatlarını devam ettirirler. Henüz dil, kültür ve edebiyatta ortaklık yok, belki benzerlik vardır.

Miladi 610 yılından itibaren önce cahiliye bataklıðında boðulmak üzere olan Arapları, sonra komþular olan İranlıları, X. yüzyıldan itibaren de Türkleri kanatları altına alarak himaye etmiþ, onlara mutluluk yolunu göstermiþ olanların dil, kültür ve edebiyatlarının ortak yanlarını birleþtirerek ortaya yepyeni bir ortak kültür ve medeniyet koymuþtur. Bunun adı Arap İslam Edebiyatı, İran İslam edebiyatı ve Türk İslam Edebiyatı'dır.