Beschreibung

Vefa yoksa veda kaçınılmaz olur. Ecdadın emanetlerine sergilemiþ olduðumuz vefasızlıða en çok kadim þehirlerimiz maruz kaldı. Þehirle birlikte þehrin efendilerini de kaybettik. Onlar aramızdan çekilince zarafet, nezaket, letafet gibi nice incelikler de veda etti bize.

Ve þehri kaybetmeye mahalleyi kaybetmekle baþladık. Mahalle, þehirde toplumsal dayanıþmanın, cem olmanın, cemaate durmanın, sorumluluk almanın ve sorumlu davranmanın adıydı. Bireyselleþmeye karþı bir sıðınak, insanın kendi yalnızlıðında kıvranmasına karþı âdeta bir kaleydi. İnsanın insana þifa olduðu bu nefes alma alanı da yabancılaþma saldırılarının ve kendi medeniyet deðerlerimize yabancılaþtırma projelerinin doðrudan hedefi hâline geldi.

Kaybımız büyük ama bir o kadarda birikimimiz var. Yeter ki neyi kaybettiðimizin farkına varalım. Düþtüðümüz yeri görelim ki yeniden ayaða kalkmak için nereden kalkacaðımızı bilelim.