Beschreibung

İnsanların, ne manaya geldiðini bilmeden sadece dil ile 'La ilahe illallah" diyerek müslüman olup cennete gireceklerini zannetmeleri; Allah (c.c.) ile beraber adına ilah koymadıkları nice ilahlara tapmalarını beraberinde getirdi. Bu ilahlar kimi zaman benimsenen beþeri rejimler ve ideolojiler oldu; kimi zaman da bir tek ilahın (Allah'ın) sıfatlarından herhangi birini (görme, iþitme, (gaybı bilme, kendisine dua edilme, yapılan dualara karþılık verme, yere ve göðe hakim olma, insanların fıtrat üzere yaþayabilmeleri için gerekli kanunlar hazırlama...) kendisine yakıþtırılan bir þahıs, ya da bir cisim (elle yapılan gerek metal, gerekse cam çerçeveye sıkıþtırılmıþ bir resim, gerekse tahtadan yapılmıþ bir put) oldu.

Oysaki Allahû Teala Kur'an-ı Kerim'in birçok yerinde kendisine tapacaðımız, kulluk edeceðimiz, yalnız kendisinden yardım dileyeceðimiz ilahı bilmemizi istiyordu. Tıpkı Fatiha suresinde olduðu gibi "Ancak sana ibadet eder ve ancak senden yardım dileriz." Tabiki bu da ancak La ilahe illallah in ne manaya geldiðini anlayıp kalple tasdikten sonra Kelime-i Þehadet in þartlarını yerine getirmekle mümkün olacaktır. Kafir ya da Müslüman olmak arasında bir köprü olan Kelime-i Þehadet oldukça mühim olmalıydı. Çünkü ancak onunla Cennetin kapısı açılacaktı.