Beschreibung

Türkiye'de İslâmcılık, 1980 sonrasında çok önemli kırılmalara, dünya sistemiyle bütünleþmeye varan dönüþümlere sahne oldu. 1980 öncesinde Müslümanlar kendilerini baþkalarından ayırıp, İslâmî bir gündelik hayatın nasıl inþa edileceðinin mücadelesini veriyordu. Doksanlı yıllardan itibaren İslâmî dönüþüm iddialarını gündemlerinden büyük ölçüde çıkardılar. Zira söz konusu yıllar, tarihin sonu tezinin de etkisiyle bireycilik, bir arada yaþama, hoþgörü, çokkültürcülük gibi sorunlu kavramsallaþtırmalarla heba edildi ki bunlar neoliberal doktrinden baðımsız deðildi.
Neoliberalizm, 1970'li yıllarda Keynesçiliðin, sosyal devlet modelinin revize edilerek þirket kültürü etrafında kârın maksimize edilmesini hedefleyen yeni bir doktrin sundu. Dünya sisteminin klasik merkez-çevre modeli tadil edildi; hantallaþan merkeze öykünen çevre yavaþ yavaþ külfet kadar nimetlerden de nemalandırılır oldu. Ne yazık ki bu süreçte İslâmcılık, kapitalizmin neoliberal yorumunun güçlü tesiri sayesinde kariyerizm, konformizm ve entegrasyon eþliðinde yeniden yorumlandı. Türkiye'deki İslâmî oluþumların önemli bir kısmının desteklenerek merkeze yürümeleri, İslâmî bankacılık modeliyle Müslümanların faiz, sigorta yoluyla kapitalist iliþki biçimini içselleþtirmeleri de bu süreçten baðımsız deðildi. Uyumcu yorumların gündeme getirdiði, İslâmcı düþüncenin, entelektüel ve siyasî kökleriyle ilgili büyük dönüþümler doðurmaya aday tartıþmalar, Ercan Yıldırım'ın Neoliberal İslâmcılık kitabındaki yazılarının çıkıþ noktası. Hiç þüphesiz dünya sisteminin icra tarzının yaþadıðı kırılma ve dönüþüm, İslâmcıları da bir yol ayrımına getirdi.Artık İslâmcılar, ya neoliberal sistemin öngördüðü süreçlere hevesle katılarak onu iyiden iyiye kabullenecekler ya da kendilerine hayat veren fikrî temellerine yaslanarak öncelikle bir hayat tarzı olarak kendi imkân ve çıkıþ yollarını arayacaklar. Kitaptaki yazıların ortak meselesi, İslâmcıların neoliberal doktrinle düþünce/hayat düzleminde kurdukları iliþkinin tezahür þekillerinin eleþtirisi.
Ercan Yıldırım, kitabında İslâmcı düþüncesinin en büyük kırılmayı yaþadıðı bu dönemin açmazlarını analiz ediyor, buna meydan okuyor ve İslâmcıları ahlâkın ve ideallerin diline geri çaðırıyor.