Beschreibung

Þehsüvâr-ı Cihângîr-Fâtihnâme, Cihângîr Tûðlar-Selîmnâme ve Demir Kuþaklı Cihângîr-Süleymânnâme kitaplarıyla Türk tarihinin üç büyük hakanını Türk kültürünün maddî ve manevî birikimleri içinde ele alarak onları tarihimizin en nadide mevkilerine yerleþtiren Turgut Güler, bu kez Türk Devleti'ni bir cihan devleti yapan Fâtih Sultan Mehmed Hân'ı kutlu günlere hazırlayan hocası Akþemseddin'i Deðirmen Taþı romanıyla bizlere anlatıyor. Akþemseddin, ârif lisânıyla, "deðirmen taþı" sözünün içine, koskoca Türk Cihân Devleti'nin cümle ahvâlini ve iþlerini sıðdırıvermiþti. Deðirmen taþının dönmesi, her bir gayretin semere verdiðinin iþâreti idi. Deðirmen taþları dönüyorsa, Devlet-i Ebed-Müddet'in dünü, bugünü ve yarını birleþmiþtir. Zamânını aynı tesbîh ipine dizen Türk Devleti, buradan alacaðı arka çıkma ile olmazları oldurmaya devâm edecektir. Pâdiþâhlık makâmında nice bin perdeler vardır, nice bin deðirmen taþı, bir kimsenin katında yücelerin alâmeti olur. Akþemseddin, o yüceliði, zihninde ölçüp biçip murassâ bir kaftan eyledi ve hâlâ diz çökme vaziyetinde duran Sultan Mehmed Hân'ın sırtına geçirdi. Hoca'nın talebeye biçtiði elbîse, dervîþ kıyâfeti deðil, binlerce, yüz binlerce, hattâ sayılamayacak kadar çok deðirmen taþını döndürecek pâdiþâhlık libâsı idi ve bu mânevî kaftan, bahsi geçen Hünkâr kılıðının olmazsa olmaz örtüsü idi. Adâlet üzre hareket eden Pâdiþâh, kerâmetlerin en parmak ısırtanına yukarıdan bakardı. Zîrâ, adâletle hükmetmek kadar büyük bir kerâmet, zâhir ilminde de, bâtın ilminde de bulunmuyordu.