Beschreibung

'Uzun, çok uzun zamandır sıkıþmıþ olan göðsüme usul usul boþluk pompalıyorum, içimdeki sessizlik etrafımı saran sessizlikle uyum saðlayana dek. Sırtımı çam iðnelerine vererek tekrar uzanıyorum ve buz gibi soðuk havayı solumak iyi geliyor. Aðaç gövdelerinin arasından, tamamen açık ve yıldızlarla dolu gökyüzüne bakıyorum ve o yavaþça dönüyor, tüm dünya yavaþça dönüyor ve muazzam bir boþluk oluyor. Sessizlik her yerde, yıldızlarla benim aramda hiçbir þey yok ve bir þey düþünmeye çalıþtıðım zaman, hiçbir þey düþünmüyorum. Gözlerimi kapatıyorum ve kendime gülümsüyorum.'

Lanet Olsun Zaman Nehrine ve Benim Durumumdaki Erkekler'den hatırlayacaðınız Arvid Jansen'in hikâyesini anlatmaya devam ediyor bu romanında Per Petterson. Evlat, kardeþ, sevgili, koca ve baba olarak kendini yenilmiþ hisseden, vasat yazarlık kariyeri zaman içinde sönüp gitmiþ kırk üç yaþındaki Arvid Jansen'in aðabeyinden baþka kimsesi kalmamıþtır. Ne var ki kardeþinin tam zıddı gibi görünen tuzukuru David de hayatının dizginlerini elinden kaçırmaya baþlamıþtır.

Ardından, donmuþ nehrin altındaki dip akıntısını, þahdamara uzak bir yerde yeniden atmaya baþlayan nabzı, ancak dibi gördükten sonra yükselen bir neþeyi getiriyor akla. Her þeyin ardından, dıþa vurmaya cüret eden küçük bir kıpırtı.