Beschreibung

1970'lerin baþlarında bütün kapitalist ülkelerde yaþanan iktisadi kriz Türkiye'de, yükselen sınıf mücadelesinin de büyük rol oynadıðı bir siyasal krizle birleþmiþ ve derin bir "hegemonya krizi" ortaya çıkmıþtı. Gülme Sırası Bizde, sonunda 12 Eylül Darbesi'ne giden bu süreçte, sermayenin çeþitli kesimlerinin sürekli dile getirdiði çeþitli talepler ile darbe sonucunda devlet biçiminde ortaya çıkan deðiþim arasındaki yakın iliþkiyi inceleyerek sermaye sınıfının darbede oynadıðı rolü saptamaktadır.

"12 Eylül'le hesaplaþma" sözünü son yıllarda sıklıkla iþitiyoruz. Türkiye'nin bugün içinde bulunduðu koþullarda bunun mümkün olmadıðını düþünen yazar þöyle diyor:

Yine de 12 Eylül'e giden süreci ve dönemin kazanan ve kaybedenlerini ortaya koymak, bu hesaplaþmaya küçük bir katkı sunabilir... Dönemin TİSK Baþkanı Halit Narin'in darbe sonrasında sarf ettiði "20 yıl iþçiler güldü biz aðladık, þimdi gülme sırası bizde" sözü, aslında sermaye sınıfının o dönemdeki konumunu çok iyi özetliyor. Öyle görünüyor ki, darbeden bu yana geçen yıllarda, belki birkaç an dıþında, sermaye sınıfı hâlâ gülmeye devam ediyor.

Darbelerin sadece ordu içine yuvalanmıþ bazı kötü niyetli generallerin ve "derin devlet"in örtülü faaliyetleriyle açıklanmaya çalıþıldıðı, tarihsel analizlerin merkezine sık sık "ceberrut devlet geleneði" kavramının yerleþtirildiði bir dönemde son derece uyarıcı bir çalıþma.