Beschreibung

Ali Hikmet Eren'in þiirlerini uzun süre 'hiç sevmedim!..' Hazzetmediðim bu þiirler üzerine düþünmeyi, sevmiyor oluþumun neliðini betimlemeyi de hayat meþgalesi içerisinde hep erteledim. Ancak bir kez daha kabul ettim ki Tanrı haklıydı, her þeyin bir zamanı vardı ve bu þiirlerin zamanı 'þimdi' gelmiþti... Turgut Uyar'ın en etkileyici þiirlerinden birisi 'Terziler Geldiler'dir. Bu þiiri ne zaman okusam, þiirin ne olduðunu ve ne olmaması gerektiðini duyumsarım. Ve bir gün yine bu þiiri okurken, deyim yerindeyse bir aydınlanma yaþadım ve anladım ki Ali Hikmet Eren bir ÞDil Terzisi'ydi, dil kumaþından bize yeni kostümler sunuyordu ve onun þiirleri üzerine söz almamım zamanın gelmiþti. Sevmememin ve 'artık' seviyor olmamın neliðini ifade etmeliydim. Belki de þu, konfor alanımdan çıkmamak, sunulan farklı ve çetin þiirlerin bende yarattıðı gerilimden uzak durmak için bunca zamanı pas geçmiþtim. Oysa bu þiirleri niye sevmediðimi ve 'artık' niçin sevdiðimi öncelikle kendime izah edebilmeliydim. İlk izahım ve saptamam da kendiliðinden oluþmuþtu; Ali Hikmet Eren'in þiirleri bu þiirlerle etkileþime giren öteki ben'in, okurların konfor alanını tahrip eden bir niteliðe sahipti ve bu tahribatın neliði, niyesi, niçini çözümlenmeliydi.