Beschreibung

Ama þu an akþam vakti, yemek masasındaki insanlar daðıldı. Erkekler büyük salonda sigara içip iskambil oynayarak oturuyor; gece yarısına kadar kenarlarda titreþen beyaz ıþık, bazen aðız dolusu, bir þakaya atılan kahkahaların eþliðinde pencerelerden taþıp parka akıyor. Kadınların çoðu odalarına çekilmesine raðmen þatonun giriþ salonunda hâlâ oturan ve birbirleriyle konuþan birkaç kadın var. Bu yüzden genç adam bu akþam tek baþına. Henüz diðer erkeklerin arasına karıþamıyor ve kadınların yanında da kendini utangaç hissediyor. Çünkü ne zaman bir kapıyı açsa kadınlar hemen seslerini alçaltıyor ve kadınların onun duymaması gereken bir konuyu konuþtuklarını hemen anlıyor. Zaten onların arkadaþlıðını sevmiyor çünkü sanki hâlâ bir çocukmuþ gibi ona sorular soruyorlar ve cevaplarını yarım yamalak dinliyorlar; ondan ufak tefek ricalarda bulunuyor ve sonra küçük uslu bir çocuða yaptıkları gibi bir ses tonuyla ona teþekkür ediyorlar.