Beschreibung

Ölümle yaþam arası bir çizgide yüreðe dayanan gözleriyle dans etmekti aþk. İçimize önce umutları hapsedip sonra bir vedayla yerle bir eden, bizi en suskun yanımızdan yakalayan; soluðu kesik, anlamı eksik bırakan.
Anlamsız bir sıfatla gecenin en karanlıðına kalbimizi bırakmıþtı sonunda. Gün doðumuna nasıl 'Merhaba!' denilirdi ki þimdi...
Kum saatine takılı gözlerim, en son bıraktıðın yerdeyim. Kalemi susmayan bir þair yarattın sonunda, sitemleri sayfalara sıðmayan.
Peki, soruyorum þimdi sana; neden sende bir yok oluþtum?
Oysa ellerinde var olmuþtum...