Beschreibung

Her þeye raðmen, her þey bize raðmen devam ediyordu. Dünya biz olmadan dönüyordu. Bizi unutmuþtu, vaktiyle o kadar hızlı dönmüþtü ki, kendi yuvarlak hatlarından keskin bir kare duvara hapsetmiþti bizi. Güneþi görmüyorduk. Bir keresinde gerçekten gökyüzüne baktım, gün içinde defalarca, mahallemizde güneþ görünmüyordu. Duvarlar ve insanlar sadece… Güneþi görmediðimde anladım, bizim dünyamız dönmüyordu. Evvel zaman hikâyesinde sıkıþıp kalmıþtık.