Beschreibung

Bir sonraki otobüs duraða yaklaþırken kadın tekrar kusura bakma diyor, kusura bakmıyorum ama merak ettiðim bir þey var. 'Peki, nineciðim,' diyorum 'Anlattıðım öykü güzel miydi?' kadın baþını eðip 'Valla ben öyle þeylerden anlamam ki yavrum.' diyor. Otobüs yanaþıyor veda edip ön kapıdan biniyor, o binerken arka kapıdan Hattori-san iniyor. Beraber uzaklaþan otobüsün arkasından bakıyoruz. Hattori-san 'Bitirebildin mi öykünü?' diye soruyor, 'Hiç yazılmamıþ bir þey nasıl biter ki Hattori-san?' diye soruyorum. 'Sen de yaz öyleyse.' diyor, nasıl der gibi bakıyorum ona. 'Ne yaþadıysan onu anlat,' diyor 'Ama öykün öyle bir yerden çıksın ki okuyanın da orasına ulaþsın.' diye de ekliyor. İyi fikir, ama son söylediði cümleyi bir yerden araklamıþ sanki. Acayip heyecanlanıyorum birden 'Seni de anlatırız Hattori-san.' diyorum. Kaprisli bir film yıldızı gibi önce burun kıvırıyor sonra lütfeder gibi olur diyor. 'Bir epigraf koyarız.' diyorum. Hattori-san da biraz milliyetçi takılarak 'Araya Japonca kelimeler koyarız, güzellik olur.' diye ekliyor. 'Sen gerçek bir Japon olmadıðın için Google çeviriyi kullanırız sonra da Allah ne verdiyse yazarız.' Buna bozuluyor.