Beschreibung

Bir türlü gelmeyen sevgiliyi beklediðiniz Havuz Baþı'ndan sakın ayrılmayın. Sıkıntınızı daðıtmak üzere bir Murtaza Çavuþ'la Hacer Ana gelip yanınıza oturmak üzeredir.
Kimdir bu rüyalarına girip 'Affet beni baba! Ölmüþ anama acı!' diyen ve sonra kendisiyle çatıþan delikanlı? Oysa o hiç evlenmedi. Yoksa bu kâbuslar þimdi adını bile hatırlamadıðı liseli aþkını rakibine terk ettiði için vicdanında açılan yaradan sızan kanlar mı? Peki ya herkesin ona benzettiði adam, o da mı o günlerin unutulmak istenen bir parçası?..
Sonbahar taþkınları sinsidir Sakarya'nın, tek düþmanı fukaralardır. Oysa ilkbahar taþkınları merttir, zengin-fakir ayırt etmeyen bir afettir. İþte o gün hem sel sularının elinden almıþtır Fadime'yi hem de babası Hacı Aða'nın. Ve o gün Sakarya zengin Hacı Ali'yi fakir damadı ile eþitlemiþtir.
İnsanın kendisiyle baþ baþa kalmak istediði anlarda bir þehir parkından daha güzel pek az yer vardır. Ve bu Parkların Sabahı, Akþamı, Gecesi baþka baþka kiþilere aittir. Gündüzleri çocuklarla dadılarınındır. Akþamları tenhalaþtıkça sıcak bir yuvadan mahrum olanlar sökün eder. Geceleri -bekçiler müsaade ederse- parklar evsizlere ve serserilere þefkatli bir ana kucaðı olur…