Beschreibung

Evinin kapısında oturuyordun sen, anneanne, yıldızlı, uçsuz bucaksız geceye açılan kapısında evinin, hakkında hiçbir þey bilmediðin ve asla yolculuk yapamayacaðın gökyüzünün altında, büyülü tarlaların ve aðaçların sessizliði içinde, sonra doksan yaþının vakarıyla ve hiçbir zaman kaybetmediðin bir gençlik ateiyle dedin ki: "Dünya öyle güzel, öleceðime öyle yanıyorum ki."

Aynen böyle dedin. Ben oradaydım.

José Saramago, "küçüklüðümdeki küçük anılar" dediði türlü anı parçacıklarını birbiri ardına sıralıyor.

Bir amacı da var üstelik: aklın içindeki canavarları ve yine onun yarattıðı yücelikleri ortaya çıkarmak.