Beschreibung

'Dünyanın merkezinden kovulduk ve onu cangıllarda, çöllerde ya da dolambacın yeraltı labirentlerinde aramaya mahkûm edildik.'
Kimse yüzlerce yıllık bir anlatının içinde tarihin onu ve ona benzeyenleri nasıl deðiþtirdiðini, nereye sürüklediðini ve 'kim' kıldıðını anlamayı ve anlamlandırmayı göze alamaz; karþısına çıkan hayal kırıklıklarının, umutların, savaþların, 'yalnızlıktan yontulmuþ anlar'ın onu nereye sürükleyeceðini kestiremez. 'İnsan, yalnızlık duygusunu hisseden tek varlıktır; bu nedenle de ötekini arar.' Öyleyse kimdir 'öteki', 'Amerikan polisinde kaydı var mıdır?'
'Yazmaya ilk baþladıðımda, ‘fazla Fransız, fazla yabancı' olmakla itham edilmiþ, ‘yeterince Meksikalı' bulunmamıþtım.' diyen çaðdaþ edebiyatın en önemli isimlerinden Octavio Paz, Yalnızlık Dolambacı'nda; Meksika halkının uzun ve çetin serüveninden yola çıkarak insanlıðın ortak yazgısını araþtırıyor. Meksika'nın mestizo kimliðinden pachucoların isyanına; Ölüler Günü'nün þenlikli ölüm tasavvurundan modern kentin kalabalık yalnızlıklarına; fetihlerin bıraktıðı kırılmalardan devrim sonrası umut ve hayal kırıklıklarına uzanarak þu soruyu soruyor kendini fark edemeyenlerin bir araya geldiði o meydanda: 'Tanrım nedir Meksikalı olmak?'
'Meksikalının yalnızlıðı aþaðılık duygusundan daha büyük ve daha derindir. Yalnız olduðunuzu hissettiðinizde bu daha ziyade kendinizi aþaðı gördüðünüz deðil, farklı olduðunuzu hissettiðiniz anlamına gelir. Ayrıca, aþaðılık duygusu bazen bir yanılgı da olabilir; ama yalnızlık katı bir gerçektir. Gerçekten farklıyız biz. Ve gerçekten çok yalnızız.'