Beschreibung

Osmanlı'nın modernleþme dönemiyle baþlayan toplumsal ve kültürelbellek krizi, Cumhuriyet sonrasında ulus-devlet eksenine oturan 'ulusal kimlik' inþasına dönük politikalarla yeni bir boyut kazanır. Söz konusu politikalar 'devletin ideolojik aygıtları' vasıtasıyla tabana yayılmaya çalıþılır. Bu aygıtların baþında da edebiyat gelir.

Bu sürecin genel olarak coðrafya, tarih ve medeniyet alanlarını kapsadıðı düþünüldüðünde Mehmed Âkif Ersoy, Necip Fazıl Kısakürek ve Sezai Karakoç'un, kimliði ve aidiyeti çerçeveleyen düþünceleri ve eserleri oldukça önemlidir. Yaþadıkları dönemlerin farklılıklarına ve þiirlerindeki üslup ve biçim ayrılıklarına raðmen bu üç isim, toplumun yaþadıðı bunalıma, deðiþime ve dönüþüme duyarsız kalmayarak geleneðin paranteze alındıðı tarihi süreçte, edebiyat ve düþünce alanlarındaki eserleriyle geleneðin dayandıðı normatif deðerlerin savunucusu olmuþlardır.

Türk þiirinin İslami duyarlıða sahip bu üç büyük þairini fikir/ideal ve edebiyatlarındaki ana eksenler bakımından derli toplu mukayese eden Bellek ve İnþa, onların söylemlerindeki coðrafya, tarih ve medeniyet vurgularının yerini ve etkisini ortaya koyuyor. Bunu yaparken de hem modernleþme hem de ulus-devletleþme karþısındaki etik, estetik ve poetik tavırlarını anlamaya önemli bir katkı sunuyor.