Beschreibung

Bozdünya kimin yurdu? Kara gözlerinde aydınlık taþıyan çocukların, enkaz altındaki insanların belki. Portakal bahçelerinin ve incir aðaçlarının, gagasında zeytin dalı taþıyan güvercinlerin belki de. Bozdünya kimin yurdu? Biri bitmeden diðeri baþlayan rüyaların, uzayıp giden beyazlıðın, unutulduklarında sükûn bulacak insanların... Sınırları belirsiz, kendisi gerçek Bozdünya kimin yurdu? Hüseyin Ahmet Çelik, dünyanın tüm dillerinde aynı anlama gelen kelimelerin peþinde önce savaþ, sonra soluk bile almadan çocuk diyerek zor mu zor bir sorunun cevabını arıyor. Ümmü Gülsüm'ü yâd edercesine uzun bir ya leyl'de, boþ bir tarlanın ortasında yan yatmıþ bir minibüsün penceresinde asılı kalmıþ gözlerde, baþa sarıp sarıp dinlenen bir türkü kasetinde, sınırın öte yakasında patlayan bombaların ortasında hep aynı þeyi soruyor: Bozdünya kimin yurdu?