Beschreibung

Türk kültürü, uzun süren tarihi geçmiþi sayesinde farklı coðrafyalarda varlıðını sürdürmüþ ve her bir devlet, kendisinden sonra gelen nesle zengin bir kültür mirası devretmiþtir. Türk milletinin en önemli özelliklerinden biri savaþçı bir ruha sahip olmasıdır ve bu ruh, İslamiyet'le birleþince manevi bir boyut kazanmıþtır. Bu yönüyle de Türk milletinin kültür ve tasavvur dünyasında savaþ ve savaþ malzemeleri çok önemli bir yer tutmuþtur. Edebî metinler vasıtasıyla da bu gelenek, kültürel ve manevi hasletlerini koruyarak sonraki nesillere aktarılmıþtır. Bu edebî aktarımda yeryüzünde en çok kullanılan avlanma ve savaþ silahlarından biri olan "ok" ve "yay" kullanımı çok önemli bir konuma sahip olmuþtur. Bu özelliklerine ek olarak ok ve yay, Türkler arasında bir hâkimiyet ve adalet sembolü niteliðini kazanmıþtır ve bozkırlarda geçen çetin savaþların doðurduðu koþullar neticesinde okçuluk ile ilgili birçok eser kaleme alınmıþtır.
Meydân Þeyhi olan Abdullah el-Kâtib, İstanbul Okmeydanı'nda meydânı koruyan, okçuluk ve atıcılık geleneðini bu alanda yaptıðı çalıþmalarla ve yazdıðı eserlerle yeniden dirilten önemli bir tarihî aktördür. Bu baðlamda Abdullah el-Kâtib tarafından yazılan elinizde tuttuðunuz Tezkire-i Rumât adlı eser okçuluk alanında yazılmıþ en önemli eserlerdendir. Bu eser, bir yandan dönemin yaþayan okçularını belirleme, okçuların menzil, niþan ve ayak taþlarının yerini öðrenme bakımından okçuluk tarihine ıþık tutarken bir yandan da okçuluða dair terim ve deyimleri anlamayı kolaylaþtıran bir niteliðe sahiptir.