Beschreibung

Hepimizin kalbinde birikmiþ korkular var; neresinden bakar, neresinden tutarsanız. Ve üzerimize yakıþsın ya da yakıþmasın biçilmiþ roller... Çoðunlukla bu rolleri kendimizin seçtiðini ve kendimizin oynadıðını zannederiz. Oysa kurulmuþ bir duvar saati gibiyizdir. Çok az insan bunu fark eder ve isyan eder. Þiir de bizim için bir isyan ediþ biçimi, varlıðını ortaya koyma þeklidir. Þiir bazen belirli kalıplar ve kafiye örgüsü içerisinde de olsa da, aslında kendimizi özgür hissettiðimiz büyülü bir atmosfer, kelimelerin sihirli bir þekilde hizaya geçtiði derin bir yolculuk gibidir diyor Uður Sarı, þiire ta ortaokul yıllarında baþlayan saf aþkını anlatırken. Bir isyan nidası gibi dokuduðu þiirleriyle kâh Divan þairleri gibi salınıyor, kâh modern bir þair üslubuyla ters köþe yapıyor. Þiirini birden fazla teknikle kaleme alan þair aþkı da anlatıyor, acıyı da, hüznü de, kederi de. Fakat bildiðimiz aþk, acı, hüzün, keder deðil bunlar. Þairin aþkı, onun kederi, acısı, hüznü. Okuduðunuz her yeni mısrada damaðınızda kalan tadın kekremsileþtiðini, yer yer tatlı, yer yer acı bir tat aldıðınızı hissedeceksiniz. Bu tat cümbüþünün etkisi ise tahmin ettiðinizden çok daha uzun sürecek...