Beschreibung

Bütün iliþkilerde bir gün yalnız kalındı. Hayır, ayrılıðı kastetmiyorum. Belki
yabancılaþma, belki tükeniþ, belki kanıksama... Bir gün geldi, her evde boþ gözlerle
uzaklara dalındı. Ya aþktan kalan yetmedi ya aþksızlık hali fazla geldi. Mesafeler açıldı
günün birinde her evde. Düpedüz çoklu bir yalnızlıðı anlatıyorum. Kimsenin kimseye
derman olamadıðı, varlıðın ancak kendine yettiði bir yalnızlıktan bahsediyorum. Bu da
sevgiye dahildi belki ya da biz sevmeyi hep yanlıþ anlamıþtık. Bilmiyorum.
Gökhan Daðıstanlı'dan aþka dair, yalın ama sözün duygu yüküyle dopdolu mektuplar,
hikâyeler.
Bu mektuplar; hayatın içindeki olumsuzlukları gördükçe zaman zaman küçümsese de
aþktan vazgeçemeyenlere; onlarca kez acı çekse de suçu aþkta aramayanlara;
mutluluðu, kaybetme korkusuna kurban etmeyenlere; yaþamın gizinin ancak aþktan
ibaret olabileceðine inananlara adanmıþtır.