Beschreibung

İnsanın tüm yaþamını ufacık bir sırt çantasına sıðdırmaya çalıþıp köklerini, evini ardında bırakarak onu neyin beklediðinden bihaber olduðu bir yolculuða çıkması kolay þey deðildir. Muaz için de hiç kolay olmamıþtı. Henüz on dört yaþındaydı, çocukların her þeyi daha kolay unuttuðu söylense de onun için öyle geliþmemiþti olaylar. Evlerinin yakınında patlayan bombanın bıraktıðı yıkıntılarla, gezmeyi çok sevdikleri Halep'teki o alıþveriþ merkezinden kalan beton yıðınlarıyla, yine o bombaların etkisiyle kana bulanmıþ insanlarla göz göze gelmiþ; anne ve babasının gözlerindeki o endiþeyi ise en yakından görmüþ, her þeyi hafızasının bir köþesine kaydetmiþti ister istemez. İçsavaþ yıllardır sürüyordu ve her þey daha da tehlikeli bir hâl almıþtı. Artık yaþamak için tek çareleri vardı: Bir þekilde sınırdan geçip Türkiye'ye gitmek. Peki orada her þey yoluna girecek miydi yoksa çok daha karmaþık günler mi bekliyordu onları? Burcu Kapu, aslında hepimizin ucundan kıyısından tanık olduðu yaþamları tam da merkezinden, on dört yaþındaki Muaz'ın gözünden anlatıyor. Tükenen ihtimallerin, iliklere kadar hissedilen korkuların, geride bırakılan tüm yaþanmıþlıkların, vazgeçilmek zorunda kalınan hayallerin, dıþlanmanın, hor görülmenin enkazında kalmıþ küçük bir çocuðun, yaralarına merhem arayıþının etkileyici hikâyesine en yakından konuk olacaksınız. Muaz: Tüm ümitlerin tükendiði yerde gayret, iyi niyet ve emekle kendine ufacık bir çatlak bulup yeþerecek o tohumların habercisi...