Beschreibung

Osmanlı İmparatorluðu'nun son yüzyılı, bir yandan devletin uluslararası arenada kendisini söz sahibi bir aktör olarak tanımlamaya çalıþtıðı, diðer yandan bu söz sahibi aktörün artık törenlere sıkıþmıþ ihtiþamını, devletlik vasfını simgeler yoluyla yeniden öne çıkarmaya gayret ettiði bir dönemdir. Farklı etnik köken ve dinden insanı birarada tutan imparatorluk idaresi, 19. yüzyılın son çeyreðinde tebaasına merkezi idareye baðlı homojen bir millet gibi davranmaya baþlar, ama bu arada imparatorluk reflekslerinden de vazgeçemez. İhtiþam ve azamet, arma ve madalyalardan dile, Osmanlı devletinin hükmettiði coðrafya kavrayıþından uluslararası alandaki temsil ediliþ biçimlerine kadar geniþ bir çerçevede hüküm sürer. Bu süreç zaman zaman sömürgeci yönetimlerin, sömürgeleþtirdikleri tebaaya gösterdikleri davranıþlara ve 'medenileþtirme' teþebbüslerine benzeyen usûlleri de içerir.

Selim Deringil, bu kitapta biraraya getirilen uzun yılların emeðini yansıtan makalelerinde, 19. yüzyıl imparatorluk tarihinin simgesel üretim ve yeniden-üretim alanlarını ele alıyor. Din, millet, devlet tanımlarını ve bunların siyasal alandaki kullanımlarını, II. Abdülhamit döneminden Mustafa Kemal'e uzanan süreçte, 'devlet aklı' ve pratiklerine bakarak inceliyor.