Beschreibung

İçim de tükendi, hayallerim gibi...

Olmayacak kiþiyi beklemekten, imkansızı istemekten yorgun düþtü ruhum.

Hücrelerime kadar iþleyen birini hayatımdan çıkarmak gibi bir derde düþtüm þu aralar.

İstemesem de, istenmediðim için unutmalıydım onu, bitirmeliydim içimdekini bir daha hatırlamamacasına.

Kolay olmayacaktı...

Ona dair kurduðum hayallerden bir mezarlık doðacaktı þimdi. Çok isterdim inan; bir kere de olsa, defalarca öleceðimi bilsem de onun kalbinde yerim olduðunu hissedebilmeyi...

Ölmüþtüm zaten, onu sevdiðimde defalarca ölmüþtüm.

Paramparçaydım.

Onunla bir olamadık ama bir hiç de olmayacaktık.

Unutmalıydım her þeyi...

İçimde defalarca öldürsem de kendimi, hak ettiðim þeyleri yaþamak için defalarca daha öldürmeliyim hayallerimi de...

Öyle iþte.

Bir gün ben bitmiþ, tükenmiþ ne varsa, onların külünden yeniden doðacaðım, ona dair hiçbir þey bırakmadan...


Ich bin innerlich verzehrt, wie meine Träume ...

Ich bin müde und deprimiert, um auf den eizigen zu warten, um um das Unmögliche zu bitten, auch meine Seele ist ermüdet.