Beschreibung

'Kültür insana ve topluma düþünme biçimi kazandırır. Eðitimin ana görevlerinden biri bu düþünme biçimini genç kuþaklara aktarmasıdır. Ancak, evrensel düþünme biçiminin küreselleþme çaðında yaygınlaþması ve Batılı dünyanın egemenliði nedeniyle toplumların kültürleri ortadan kalkmakta veya en azından bu kültürlerin içi boþaltılmaktadır. Bu nedenle bu çaðın eðitiminin hem temel aldıðı düþünce biçimi hem de insanlarda hedeflediði düþünme biçimi evrensel olandır. Ancak bu evrensel kavramının 'bütün insanlıðı ilgilendiren' anlamında deðil, Batı düþünme biçiminin tutsaðı veya o düþünme biçimine baðlı anlamına geldiðini belirtmek gerekir.'
'Tarih, insanlara deðiþmez gerçekleri öðretir. Bu nedenle en tarihî eser olan insanın tarihi bize öðretmiþtir ki kendi insanına bir düþünme biçimi vermeyen ülkeler, egemen ülkelerin düþünceleriyle biçimleneceklerdir. Eðitimini özgünleþtirmeyen toplumlar, özgürleþme sanrısıyla yok olacaklardır. Zaman ilerledikçe hayatın biçimi deðiþecek ve deðiþen hiçbir zaman insanın özü olmayacaktır. Ve tarihin öðrettiði son gerçeðe göre asalet, her zaman ahlakın çocuðu olarak kalacaktır. Bu tarihi gerçekler, eðitimin sanılandan daha ciddi, önemli hatta hayati bir mesele olduðunu göstermektedir. Ancak bu gerçeklere raðmen Türkiye'nin varlık paradigmasını egemen Batı'nın kalbine prangalaması da tarihsel gerçekliðin hüzünlü yanını oluþturmaktadır. Bu durumun doðal gerekliliði eðitimin, ilk el atılması gereken alan olduðudur.'
'Eðitim ile kültürün aynı iþlevi görmesi, her ikisinin de önceliðinin ahlak olmasından kaynaklanmaktadır. Ahlak ortadan kaldırıldıðında, eðitim de ortadan kalkmıþ demektir. Çünkü insanlık ahlaktır. Meslekileþen eðitim sistemleri, ahlakı sadece bir ders hâline getirmekle insanı mekanikleþtirmekte; o insan da hayatı mekanikleþtirmektedir. Bu nedenle eðitim bir ahlak zeminine oturtulmalıdır. Ancak o zaman bir insan yetiþtirme sisteminden bahsetmek mümkün olacaktır.'