Beschreibung

Hayat, hürriyetin dıþında, esaretlidir insan. Hürriyet, hayatın içinde, cesaretlidir insan. Ve hürriyete giden yoldan asla vazgeçmez insan! Çünkü hürriyeti hiç kimse kimseye hediye etmez ki güçlü ve cesaretliysen sen kendin alırsın özgürlüðünü!

Gerçi bir þey olmak için hiçbir þey olmamak gerekiyordu! Ve bu yüzden insan, hiçbir þey olmamak için "Hayır!" dedi. Zaten insan "Hayır" diyebildiði vakit hürdür ki "Hayır" diyemeyen insan tutsaktır, esirdir ve esaret altında prangalanmıþ ezik bir köledir. İþte bundan ötürü hürriyeti için "Hayır" dedi, insan!

İnsanlar "Hayır" deyince Tanrılar da insanı zapt etmek adına aþkı yarattı yeryüzünde. Ve aþkla beraber kehanetler dirildi. Zaten kehanetler, bir gecelik aþkın meyvesiyle doðar ve inançla yaþarlardı.

Bundan ötürü Tanrılar, insanı ömrün ölümsüzlük reçetesi olan aþkla dizginleyip semerini avuçlarına aldıðını sanıyorlardı ama yanıldılar ve asi ruhlu insan, Tanrıların yazgılarına baþkaldırdı.

Bu yüzden insan yazgıya hükmeder, Tanrılar deðil! Ne var ki bu baþkaldırıþla insan kaderin genlerini deðiþtiremedi ve kendisini teselli etmek için Tanrılara dua etmeye baþladı! Teselli bulunca da yazgıyı deðiþtirenin yalnızca dua olduðunu anladı. Zaten yazgıyı deðiþtiren sadece duadır ve dua, aþkın yolundan gitmektir. Bu yüzden dua, Tanrıları güçlendirir. İnsanların ise sadakatlerini artırır.