Beschreibung

Türk edebiyatının ustalarından Selim İleri'den duymak, hissetmek isteyenler için enfes bir beste!

Elimde Viyoletler / Beklenen Sevgili, bir ayna; mektuplar kâðıda döküldükçe aynanın içi açılıyor, sonrasında ortaya son derece kiþisel ve cesur bir metin çıkıyor!

Þefkati'ye yazılıyor her þey. Yazan kiþi basımevinde musahhih. Emekliliði yaklaþmıþ devlet memuru. Þefkati kim? Bunca mektup neden yazılıyor? Selim İleri, imlanın sınırlarını bilinçli bir þekilde zorlayarak, bu "heyûlâ"yı bile isteye kurguluyor. Okurun yüreðini perde perde bükerken onu, içli hayat dökümlerine bir kader ortaðı olarak konuk ediyor...

Onca mektubu yazan kiþi; mâziye asla dönülemeyeceðini bilebiliyorsa, yaþamaya hâlâ susayabiliyorsa, her günün hercümercinden kurtulabiliyorsa, hatıraların canını fena halde yakmasına aldırıþ etmeyebiliyorsa, rüyalar sayesinde! İki satır karþılık, bir ses, umut hep umut talep ediyor, saadetsizlik çukurunda. Musikî gönlünü çelse de çelmese de köþede bir yerde "piyano" hep duruyor...

Belki hiçbir þey yazılmıyor, kim bilir!

"Yazdıklarımı ne olur oku; baþkalarına, beni tanımayanlara yazmam imkânsız! Kendime merhametim aðır basmasa yapmayacaðım çılgınlık yok. Beni oku, nefes almam için ümitler ver!"