Beschreibung

Brian Dillon'ın ilk kitabı Karanlık Odada, belleði gerekli gereksiz her nesnenin istiflendiði bir mekân olarak tanımlayarak geçmiþin karanlık koridorlarında dolaþıyor. On beþ yaþında annesini, beþ sene sonra da babasını kaybeden Dillon, yıllar sonra yaþadıðı bir çöküþün ardından çocukluk evine dönüyor: Bu ev artık yalnızca dört duvardan ibaret deðildir, aynı zamanda bir anılar ve kayıplar galerisidir.

Dillon, bellek ile mekân arasındaki derin baðları keþfederken Baudelaire'den Barthes'a, Proust'tan Bachelard'a, Berger'dan Benjamin'e pek çok düþünürü de bu içsel yolculuða dahil ediyor. Ev, eþyalar, fotoðraflar, bedenler, yerler... Geçmiþinin sessiz tanıklarıyla bir tür yas meditasyonu yaparken ailesinden ve kendisinden geriye kalan döküntüleri topluyor, parçalıyor, yeniden birleþtiriyor ve belleðin labirentinde kayboluyor. Karanlık Odada, bireysel bir yas anlatısı olmasının yanında, belleðin doðasını ve geçmiþle kurduðumuz kırılgan baðı sorgulayan sarsıcı bir bellek kazısı niteliðinde.

Ev, annemin her zaman direttiði gibi lanetliydi. Ama ortaya çıktı ki lanet benimdi ve geriye dönüktü. Onu terk ettiðim sabaha kadar ondan ne kadar nefret ettiðimi hiç bilmiyordum.