Beschreibung

Kalp izlerle dolu bir haritadır, þehrinin bileti ona ait olandır.'' Güneþin ısıttıðı ruhlar artık tüm mevsimin tadını almıþtve bundan sonra hangi gökyüzünün altında olurlarsa olsunlar baktıkları pencere bir oldukça hissetmek her zamankinden daha güzel olacaktı. Mislina ve Akif Selim'in birbiri için atan kalpleri var oldukları bu dünyada en güzel sevgiyi anlatmaya devam ediyordu. Kar yaðdı, güneþ açtı, bahar geldi ve yaprak döktü bu gökyüzü, sanki hiç bitmeyecek bir masalın içinde yaþamıþlar gibi. Oysa masallar da bir gün son bulurdu ama onlar kendi masallarına bir son yazmadılar çünkü sevmek de yaþamak gibiydi, sonu yoktu. ''Karanlık bir sokakta, ufacık bir ıþıðın altında görmüþ gibiydim ilk onu; bu, kocaman dünyada sevdiðim ve ait olduðum þehri bulup orada sonsuza kadar yaþamak gibiydi.''