Beschreibung

'Gülmenin tarihini yazmak' gerçekten de ilginç olurdu. Çünkü gülme, tarihçinin kaydetmeye deðer görmediði, diðer insanların da 'gülüp geçtiði' önemsiz bir detaydır. Oysa gülme, Eski Mısır'da Tanrıların evreni yaratma biçimi, Eski Yunan'da yüksek felsefenin insanı tanımlama aracı, Orta Çað'da Rönesans'ı doðuran çekirdek, modern toplumda ise bireysel özgürlüðün yüzdeki ifadesidir. Monoteist (semavi) dinler ise gülmenin tarihinde adeta bir makas deðiþikliðidir. Monoteist dinlerin tarihi aslında gülmenin deðil gülmemenin tarihidir. Gülmeme, Eski Fenike'de monoteist dinlerin çekirdeðini aþılar, Yahudi toplumunda 'aðlama duvarı'nı inþa eder, Orta Çað'da Kilisenin iktidarını tahkim eden terbiye aracıdır, İslam'da ise imanlı kalbe saplanan gülme oklarına karþı bir ciddiyet kalkandır. Gülmeme, dindar toplumun temellerinden biri olan ciddiyetin yataðıdır. Bu kitap, gülmenin tarihine yeni bir sayfa ekliyor, İslam'da ise gülmenin tarihinde yeni bir sayfa açıyor.