Beschreibung

"Bu coðrafyanın kaderi bu. Ben yıllardır bu topraklarda yaþıyorum, yaþam kavgasının, ölümün hiç eksildiðini görmedim buralarda. Gereksiz sebeplerden ölüme gebe kavgalar doðuyor. Bir can toprak altına düþerken, diðeri demir parmaklıklar ardında gün sayıyor. Asırlardan beridir, göç eden bir kervan ölüsü gibi savruluyor acılar. Ve bitmek tükenmek bilmiyor; kin, nefret kokan sancılar. Tohum ekmeye hasretken topraklarımız, ölümlerle beraber karalar baðlıyor kadınlarımız. Anlayacaðın burası kanlı bir coðrafya çocuk..."
"CO?-RAF-YA KA-DER-DİR." der İbn'i Haldun.
Nerede doðarsan oranın kirine batar, oranın suyuyla yıkanır, oranın güneþiyle kavrulursun. Oranın iklimi, ilk þekil verir hayatına. Bir baþka coðrafyaya geçtiðinde bu kez oranın yaðmuruyla ıslanır, güneþiyle kavrulursun.
Kaderimiz doðduðumuz coðrafyada nefes almaya baþlar ama umudumuzu, mücadele ruhumuzu kaybetmezsek eðer hayat bize baþka coðrafyalarda baþka güzel olanakların da kapısını açacaktır.
Aslında, ırk diye milliyet diye bir þey yoktur der İbn'İ Haldun. Coðrafya vardır. Yani der ki; güneþ daha çok kime vurursa o kavruk olur. Ve der ki; baþka diyarlardan birini yargılamadan, onun coðrafyasında kendiniz doðmuþ gibi düþünün kendinizi.
Kavruk bir coðrafyada doðar Affan. Çıktıðı yolculukta hep sorgular bunu.
Affan bu yolculukta, her þeye raðmen ayakta kalabilmeyi öðretiyor bizlere...