Beschreibung

Zülfü büyük kapıdan bu romanıyla girmiþtir.
Yaþar Kemal

Son Adanın adsız anlatıcısı, adını kendisinin koyduðu bu yeri son sıðınak, son insani köþe olarak niteliyor. Anlattıðı, nerdeyse bir ütopya: Herkes elinden geldiði kadarını, içinden geldiði kadarını yapıyordu. Ancak bu durum uzun sürmez: Ülkenin darbeci baþkanının emekliliðini huzur içinde geçirmek için adaya yerleþmesi, bu cennet adada yaþayanların huzurunu kaçıracaktır.

Baþkan, Son Adayı her tür anarþiden kurtarmaya kararlıdır. Adanın halinden hoþnut toplumunu çoðunluðun oyları neyi iþaret ediyorsa onu yaparak oluþturduðu kurullar eliyle yönetmeye, adanın aðaçlıklı yolunu park ve bahçe geleneklerine göre düzenlenmiþ bir hale getirerek baþlar. Görünüþte her þey demokratik geleneklere uygundur.

Ütopya tam bir distopyaya dönüþürken, baþta martılar, bu gidiþe
baþkaldıranlar da vardır...

Livaneli'nin bu benzersiz yaratıcı romanında, insan yapısı otoriteyle karþı karþıya... Yazar bizi dünyamız üzerinde yeniden düþünmeye çaðırıyor. Mutlaka okunmalı.
Prof. Lenore Martin, Harvard Üniversitesi

Romanı bitirdiðinizde, bir yurdu yok eden kiþilerin, küçük bir adayı da kolaylıkla yok etmesinin doðal olduðunu anlıyorsunuz.
Hasan Akarsu, Cumhuriyet