Beschreibung

Gökyüzünden umutları donmuþ gözlerle bize bakan binlerce þehit ruhuna armaðan edecek baþka neyimiz vardı ki? Sevinçle geldiðimiz Tozlu Yol'dan geri dönerken istisnasız hepimizin yüreðinde bir sızı, gözünde bir damla yaþ vardı. Bir taþın altından doðarak meyile uyup ince arkçıklar oluþturan gözeler, çoluðuna çocuðuna hasret giden Mehmetçiklerin hiç dinmeyen gözyaþları gibi geliyordu bize... Bir de akþam rüzgârıyla eðilip bükülen, kâh topraðı öpen kâh baþını semaya dikip o ilahi aðıdı söyleyen gelincikler, içimizi acıtıyordu. Acaba Allahuekber yaylalarında gelinciklerin bu kadar kırmızı oluþlarının sebebi, koç yiðitlerin donduðu için topraða akamayan kanları mıydı? Bu yüzden mi her bahar kanar, kıþ gelince buz tutardı?

Bu naçiz çalıþma, Ruslarla Almanların emperyalist planları ile İttihad ve Terakki'nin maceraperest yöneticilerinin hülyaları arasına sıkıþan Mehmetçiklerin, taze delikanlıların, Hasan ve Ayþelerin donmuþ umutlarının hüzünlü öyküsüdür.

Allahuekber Daðı'nda yatan ve Sarıkamıþ önünde kahramanca savaþan Mehmetçiklerimizin aziz hatıraları, hâlâ kulaklarımızda yankılanmaktadır. Bizim yaptıðımız, þehitlerimizin aziz hatıralarına karþı minnet borcu için ödenen küçük bir hizmetten baþka bir þey deðildir.
Ruhları þad olsun!...