Beschreibung

"... Ama o hiçbir þey söylemedi. Beyaz teniyle biz esmer köy çocuðu öðrencilerine, yüzünde güller açan gülümsemesiyle baktı, baktı, baktı...
Tam kalplerimize iþledi o derin, anlamlı gülümseme ve hemencecik, giden öðretmenimizin yanında yeni öðretmenimize de kocaman bir yer açtık yüreðimizde.
Oh be, tıpkı hayallerimizdeki gibi biriydi ve biliyorduk bu öðretmenimizi de çok sevecektik ve o da bizi sevecek, mecbur kalmazsa bizi bırakıp gitmeyecek, yıllarca köyümüzde kalacaktı. O gün bana düðün bayramdı. İþte gelmiþti benim öðretmenim. Nasıl diyordu þarkıda: Yaþasın dostlar, benim de artık bir öðretmenim var."