Beschreibung

Bu kitap, katliam-direniþ, yok etme-varoluþ ikilemiyle tarihte yerini alan bir toplumun gerçeklerine ayna tutma amacıyla kaleme alındı. Bu, bir anlamda 2000'li yıllardan sonra yakından gözleme fırsatı bulduðum bu insanlara bir minnet borcuydu. Kitap boyunca anlattıklarımdan da yola çıkarak sonuç bölümünde Êzîdîliðin ve Êzîdîlerin hâlâ doðru anlaþılmaya, bu Þyalnızlık çemberi'nin kırılmaya ihtiyacı olduðunu, yoksa günümüz dünyasının Þmodern fermanları'ndan da kurtulamayacaklarını yazacaktım ki; Aðustos ayının baþında yaþananlar, hem bu kitabın sonuç bölümünü genelde de Êzîdî tarihinin akıþını deðiþtirdi.
72 fermanla -2007 yılındaki Þengal saldırısını da sayarsak 73- ama aynı zamanda ona karþı direniþle anılan bu halk, yine aynı topraklarda belki de vahþetin en ucubesine maruz kaldı.
Bu kitabı elinize alıp okuduðunuz zamanlarda halen on binlerce Êzîdî göç yollarında olacak. On binlercesi acısını henüz tadacak. On binlercesi kaybettiklerinin yasını tutacak. Kutsal mekânlarına gidip, ÞIÞİD'den geriye kalanlar olmuþsa eðer' Tanrı'nın onları neden bir kez daha zulümle sınadıðını soracaklar.
Bu kez tarihî belgelere, arþivlere ihtiyaç duymadan haberdar olduk bu soykırımdan. Soykırımın boyutları henüz tam olarak açıða çıkmadı. Ama þu tespiti net olarak yapmak mümkün; etnik, kültürel ve demografik bir Þtemizliði' hedefleyen bu saldırılar, Êzîdîlerle ilgili tüm verileri altüst etti. Êzîdî inancını, kültürünü onların gördükleri zulmü yeni bir araþtırmanın konusu haline getirdi.
Elde bulunan ancak net olmayan rakamlar bile mevcut haliyle bu tespitimizi doðruluyor: IÞİD saldırılarıyla birlikte Þengal ve çevresinde yaþayan 250.000 Êzîdî yerinden göçertildi