Beschreibung

Anam hiç eðip bükmezdi: 'Bu devirde karþına gönlüne göre birisi çıkmaz ki, kızı kendin bulacaksın.' Babam da az ileride
dudaklarında bir tebessüm bizim konuþmamızı dinliyordu. Gözüm babama kayınca aklıma geldi ve birden bire hınzırlıðım
tuttu: 'Babamı sen mi buldun?' Suratı eðiliverdi: 'Sen bize bakma, o zaman baþkaydı?' Kızdırmak için üzerine gittim: 'O
zaman baþkaydı da ne demek, babam senin gönlüne göre deðil miydi?' Bu konular anamın gizlisiydi. Hiç söz etmezdi. Sert,
sert konuþtu: 'Tövbe tövbe? Kız kısmının erkek seçme hakkı mı olurmuþ?' Geri adım atmadım: 'Olmaz mı, o zamanlar yok
muydu?' Öfkeyle cevap verdi: 'Yoktu ya!' 'Öyleyse babam seni nasıl buldu?' Gönülsüz, kızmıþ bir sesle homurdandı: 'Ne
bileyim ben, bizimkini nenenler yapmıþ.' 'Nasıl yapmıþ?' 'Daðda davar güderken.' 'Daðda davar güderken? O da ne
demek?' 'Bir ninen öteki ninene demiþ ki; benim oðlanla senin kızı evlendirek. Öbürü de olur demiþ, öyle mi?' 'Öyle ya.'
'Peki, duyunca sen ne dedin?' 'Bir þey demedim, ne deyim, anam
anamızın, babamızın sözünün üstüne söz mü söyleyebilirdik!'