Beschreibung

Eskiler, 'lisanın cânı vardır' derler ve aðızdan çıkan her kelimenin deðeri olduðuna inanırlardı. İrfan lisanında, lamba veya mum, 'yakılmaz', 'uyandırılır', ocak 'söndürülmez', 'dinlendirilir'di. Çünkü onlar kelimelerin gücü olduðunu, müsbet ya da menfi titreþimlere yol açtıðını bilirlerdi. Gerçekten de güzel söz; ihya eder, tesir eder, teshir eder!

Bu bahsi Derviþ Yunus'un mısralarıyla noktalayalım:

Kiþi bile sözün demini, demeye sözün kemini, Bu cihan cehennemini, sekkiz uçmað ede bir söz.