Beschreibung

Ve Oðul, bilesin ki þu zahiri dünyada yaþanan ruhun isteklerinin aslı deðil, suretidir ve o suretin gerçek olduðuna kendini inandırmak için hayallerine öyle öyküler anlatır ki insanlık, öykülerin gerçekliðine kendini inandırdıkça ruhunun uzaklaþtıðını fark etmez ve ol fani nihayetinde körleþmiþ gözlerle gördüðünü sandıðı âlemle ruhunun yerine getiremediði talepleri arasın-da arafta kaldıðı bir yaþam sürmeye mahkûm olur. Seksen yaþına merdiven dayamıþ, tek arkadaþım dediði köpeði Mojo'yla birlikte yaþayan A, uykusuz kaldıðı bir gecede tüm yaþamını yeniden yaþıyor. Zamanı geri sararak, artık yanında olmayanlara okumayacakları, göndermeyeceði mektuplar yazarak? Mektuplardaki kelimelerden doðan öyküde kendini anlattıðını, Mojo'nun yaþam sevincinin, sevgisinin, anın farkında olmak olduðunu algılamadan? Ahmet Erözenci, Bulanık Adam'da var olmak kavramını yazıyor. Duygularımız hissettiklerimiz mi, bize hissettirilenler mi? Zaman ne denli bizim kontrolümüzde? Ruhun bize hayal ettirdiði yaþam mı gerçek, sürdürdüðümüz yaþam mı? Sevgi içten hissedilen bir duygu mu, daha iyisini bulamadıðımız için kimi durumlarda kullandıðımız bir kelime mi? Yaþanmamıþa özlem duyulabilir mi? Bulanık Adam, okuru kendisiyle yüzleþmeye davet ediyor.