Beschreibung

İyi bir insan olmak, çocuðunun bahçesine diktiðin bir aðaç mıdır? Mutlu son dedikleri, yaþarken görmesek de, diktiðimiz o aðacın bizden sonrakilere kalan meyvesi mi?

Bir zamanlar, bir ülkenin en güzel denizine bakan bir evde üç kız kardeþ yaþardı. İsimleri Türkân, Dönüþ ve Derya idi. Babaları Sadık Bey ve anneleri Nesrin Hanım'la birlikte geceleri kucak kucaða oturur, gelecekte onları bekleyen þahane yılların hayallerini kurarlardı.

Türkân, Dönüþ ve Derya'nın, Ayvalık'ın çam kokulu sokaklarında geçen masal gibi çocukluðu, onları yetiþkin dünyasının acımasızlıðına hazırlamamıþtı belki. Hiçbir hayatın, hiçbir seçimin göründüðü kadar kolay olmadıðını, bazen en büyük, en akla gelmeyecek sırların en güvendiklerimizin kalbinde saklandıðını, en korkulacak hastalıkların gün gelip geçmiþi derleyip toplayabileceðini anlamak zaman istiyordu.

Ve zamanın ilaç olmadıðı bir yara var mıydı dünyada?

Ayvalık'ın denize uzanan taþ sokaklarından, nice yaþamlar görüp geçirmiþ zeytin aðaçlarından, hayatın kaynaðından akan suyundan, eski evlerinden doðmuþ bir aile hikâyesi Üç Kız Kardeþ. Bir mutsuzluk hikâyesi deðil; neþeli günleri yâd ede ede iyiliðe dönüþün hikâyesi. İyileþmenin yolculuðu…