Beschreibung

"Onlar bundan böyle de Barıþ olarak, Lale olarak, Nisan Sedef, Sinan, Güney ve Bulut olarak sürdürecekler yaþamlarını, ama hep biraz da Yaðmur olacaklar; bir damla Yaðmur taþıyacaklar yüzlerinde. 'İstanbul'da yaðmurun rengi mavi". Yaðmur, hep aynı yaðmur belki, ama içine aktıðı mekanlara göre rengi, onu kucaklayan zemine göre de sesi deðiþiyor. (...) Bir la sesi sözgelimi... Ya da mi... Piyanoda baþka, gitarda baþka, kemanda, çelloda, flütte baþka çıkar ya... İþte yaðmur da öyledir. Toprakta baþka suda baþka, asfaltta, betonda, çatıda, camda bambaþka sesler çıkararak yaðar. Yaðmur bütün mekanlardan hep aynı þekilde akıp gitseydi, hayatlarımız nasıl da renksiz ve sessiz olurdu kimbilir? İyi ki doða da, yaþam da öylesine tekdüze deðil. İyi ki (...) yaðmur içimizden her seferinde baþka bir renkle ve bambaþka notalarla akıp gidiyor. Hayatın envai çeþit rengini ve sesini de ardına katarak... Tabii ölümün de..."